Noteer alvast de eerste Zebracinema van het seizoen in uw agenda:
De blog van Cultuurcentrum Achterolmen, Maaseik
woensdag 25 juli 2012
Zebracinema komt terug in september!
Zebracinema is elke woensdag vanaf september om 20.00u te zien in Cultuurcentrum Achterolmen te Maaseik. Kaarten zijn enkel verkrijgbaar aan de avondkassa.
Noteer alvast de eerste Zebracinema van het seizoen in uw agenda:
Noteer alvast de eerste Zebracinema van het seizoen in uw agenda:
dinsdag 24 juli 2012
WIE ZINGT DIT?
Nieuwsgierig waar u terecht kunt in Limburg om een quiz bij te wonen?
Kijk op: http://www.quiz-kalender.be/provincie-limburg voor de meest recente update.
Kijk op: http://www.quiz-kalender.be/provincie-limburg voor de meest recente update.
maandag 16 juli 2012
VOORPROEFJE YEVGUENI OP FESTIVAL DRANOUTER
Kan u geen genoeg krijgen van de de moderne Nederlandstalige muziek van Yevgueni?
Kan u niet wachten tot ze hun concert geven op vrijdag 26 oktober 2012 in Cultuurcentrum Achterolmen te Maaseik? Misschien is het festival Dranouter deze vakantie dan iets voor u om u alvast op te warmen in deze koude zomer?
Tickets voor het theaterconcert van Yevgueni in Maaseik zijn te verkrijgen via: http://www.achterolmen.be
Meer info over de radio 1 sessie en het festival Dranouter vindt u via: www.festivaldranouter.be
Kan u niet wachten tot ze hun concert geven op vrijdag 26 oktober 2012 in Cultuurcentrum Achterolmen te Maaseik? Misschien is het festival Dranouter deze vakantie dan iets voor u om u alvast op te warmen in deze koude zomer?
Tickets voor het theaterconcert van Yevgueni in Maaseik zijn te verkrijgen via: http://www.achterolmen.be
Meer info over de radio 1 sessie en het festival Dranouter vindt u via: www.festivaldranouter.be
dinsdag 10 juli 2012
maandag 9 juli 2012
Recensie de Standaard: 'Working Class Hero' van Nigel Williams
ANTWERPEN - Nigel Williams kwam naar ons land als militante werkman. Dat hij nu zowat onze beste stand-upcomedian is, bewijst hij in 'Working class hero'.
De beste stand-upcomedians lijken uit de losse pols te praten. Ze klagen steen en been over wat hen irriteert in het leven en gaan vlotjes in op reacties uit het publiek. Het enige waar ze vooraf diep over nadenken, zijn de grappen. Messcherpe, compromisloze grappen moeten het zijn, die niets of niemand sparen.
In Vlaanderen benadert niemand dat ideaalbeeld dichter dan Nigel Williams, de man die zich nog altijd laat leiden door de verontwaardiging die hem destijds bij Opel naar de vakbond dreef. En toch zijn er Vlamingen die hem 'naar het land van zijn oorsprong' wensen, zoals ze dat doen met andere 'allochtonen'. Nigel Williams leest met duivels genoegen een haatbericht voor van zo'n zelfverklaarde autochtone Vlaming en zegt en passant wat hij denkt over BHV en Bart De Wever.
De gehaktmolen
Maar wie dacht dat hij zijn gal enkel zou spuwen over al wat Vlaams en rechts is, komt bedrogen uit. 'Ik ben politiek ambidexter.' Williams draait net zo goed Caroline Gennez door de gehaktmolen als Iggy Pop en Pukkelpop: 'niet hypocriet doen omdat het dichtbij is'. Hij verwijt de mei'68-generatie en de punkers dat ze van onze kinderen zulke overbeschermde watjes hebben gemaakt. En toch zullen die door sommigen zo verwenste jongeren de nieuwe helden moeten worden, de mensen die de puinhoop van de vorige generaties moeten opruimen. Misschien moeten we ons zelfs spiegelen aan de mensen zonder papieren - ook echte helden - omdat we in de toekomst weleens in hun schoenen zouden kunnen staan.
Dat klinkt allemaal serieus en gewichtig, bij momenten zelfs confronterend, maar van Nigel Williams kun je het hebben, omdat hij het meent uit de grond van zijn hart. En omdat zijn grappen zo goed zijn, natuurlijk, zelfs in de donkerste passages over Libië, Somalië en Zimbabwe.
Liefhebbers van het glazen huis van Studio Brussel zullen wellicht even moeten slikken, maar het verhaal van Williams klopt. Niets tegen het goede doel, maar selectieve verontwaardiging is hypocriet en vaak ronduit beledigend. Wel huilen met 'Dieren in nesten', maar niet als je stervende kindjes ziet op televisie. Wel geven als je een plaatje mag aanvragen, maar niet uit eigen beweging. 'Je moet altijd opkomen voor de mensen die het minder goed hebben,' stelt Nigel Williams zonder een greintje cynisme, en legt zo het verband tussen zijn leven als vakbondsman en als komiek.
Authentiek
Jean-Luc Dehaene, Starbucks, DSK, de burgemeester van Aalst, het MAS: ze passeerden allemaal de revue, toch op de première. Nigel Williams heeft zijn teksten niet uitgeschreven en durft zich over te geven aan de inspiratie van het moment, zoals het de ware stand-up comedian betaamt. In zijn geval bovendien met de kracht en authenticiteit van de working class hero. Onze held zal hij altijd blijven.
In Vlaanderen benadert niemand dat ideaalbeeld dichter dan Nigel Williams, de man die zich nog altijd laat leiden door de verontwaardiging die hem destijds bij Opel naar de vakbond dreef. En toch zijn er Vlamingen die hem 'naar het land van zijn oorsprong' wensen, zoals ze dat doen met andere 'allochtonen'. Nigel Williams leest met duivels genoegen een haatbericht voor van zo'n zelfverklaarde autochtone Vlaming en zegt en passant wat hij denkt over BHV en Bart De Wever.
De gehaktmolen
Maar wie dacht dat hij zijn gal enkel zou spuwen over al wat Vlaams en rechts is, komt bedrogen uit. 'Ik ben politiek ambidexter.' Williams draait net zo goed Caroline Gennez door de gehaktmolen als Iggy Pop en Pukkelpop: 'niet hypocriet doen omdat het dichtbij is'. Hij verwijt de mei'68-generatie en de punkers dat ze van onze kinderen zulke overbeschermde watjes hebben gemaakt. En toch zullen die door sommigen zo verwenste jongeren de nieuwe helden moeten worden, de mensen die de puinhoop van de vorige generaties moeten opruimen. Misschien moeten we ons zelfs spiegelen aan de mensen zonder papieren - ook echte helden - omdat we in de toekomst weleens in hun schoenen zouden kunnen staan.
Dat klinkt allemaal serieus en gewichtig, bij momenten zelfs confronterend, maar van Nigel Williams kun je het hebben, omdat hij het meent uit de grond van zijn hart. En omdat zijn grappen zo goed zijn, natuurlijk, zelfs in de donkerste passages over Libië, Somalië en Zimbabwe.
Liefhebbers van het glazen huis van Studio Brussel zullen wellicht even moeten slikken, maar het verhaal van Williams klopt. Niets tegen het goede doel, maar selectieve verontwaardiging is hypocriet en vaak ronduit beledigend. Wel huilen met 'Dieren in nesten', maar niet als je stervende kindjes ziet op televisie. Wel geven als je een plaatje mag aanvragen, maar niet uit eigen beweging. 'Je moet altijd opkomen voor de mensen die het minder goed hebben,' stelt Nigel Williams zonder een greintje cynisme, en legt zo het verband tussen zijn leven als vakbondsman en als komiek.
Authentiek
Jean-Luc Dehaene, Starbucks, DSK, de burgemeester van Aalst, het MAS: ze passeerden allemaal de revue, toch op de première. Nigel Williams heeft zijn teksten niet uitgeschreven en durft zich over te geven aan de inspiratie van het moment, zoals het de ware stand-up comedian betaamt. In zijn geval bovendien met de kracht en authenticiteit van de working class hero. Onze held zal hij altijd blijven.
Recencie dateert van maandag 10 oktober 2011 uit 'de Standaard'. Auteur: Karel Michiels
'Working class hero' is te zien in Cultuurcentrum Achterolmen op vrijdag 12 oktober 2012 om 20.15u. Tickets zijn te boeken via: http://www.achterolmen.be/production.php?fid=1817&prod=HUMOR en kosten 14€ per stuk.
'Working class hero' is te zien in Cultuurcentrum Achterolmen op vrijdag 12 oktober 2012 om 20.15u. Tickets zijn te boeken via: http://www.achterolmen.be/production.php?fid=1817&prod=HUMOR en kosten 14€ per stuk.
vrijdag 6 juli 2012
Vaste partners 2012-2013
Cultuurcentrum Achterolmen is verheugd om de vaste partners aan te kondigen voor het culturele seizoen 2012-2013:
Maaseik
Amerikaanse Stock Neeroeteren
Bergoens
De Potter (ook in Bree)
Fintro Guido Peters
Garage Jean-Luc Deluyker
Herenkleding In den Engel
Hotel van Eyck
LBM hout & interieur
Publisor
Raedschelders/Lecot
Kinrooi
Petroleumproducten Segers-Teuwen
Bree
Drukkerij Symons
Zie hieronder: logo's vaste partners
Genresponsor Taptheater Neeroeteren:
Brouwerij St. Jozef
Naast de vaste partners heeft Cultuurcentrum Achterolmen ook advertentiemogelijkheden.
Onze adverteerders 2012-2013 zijn: Energietec Kinrooi, Nicole Janssen, Burotop.be, Theatercafé 't Derde Balkon, de Potter, Houthandel LBM, Dameskleding Vado, Drukkerij Symons en Hotel de Maaskant.
Maaseik
Amerikaanse Stock Neeroeteren
Bergoens
De Potter (ook in Bree)
Fintro Guido Peters
Garage Jean-Luc Deluyker
Herenkleding In den Engel
Hotel van Eyck
LBM hout & interieur
Publisor
Raedschelders/Lecot
Kinrooi
Petroleumproducten Segers-Teuwen
Bree
Drukkerij Symons
Zie hieronder: logo's vaste partners
Genresponsor Taptheater Neeroeteren:
Brouwerij St. Jozef
Naast de vaste partners heeft Cultuurcentrum Achterolmen ook advertentiemogelijkheden.
Onze adverteerders 2012-2013 zijn: Energietec Kinrooi, Nicole Janssen, Burotop.be, Theatercafé 't Derde Balkon, de Potter, Houthandel LBM, Dameskleding Vado, Drukkerij Symons en Hotel de Maaskant.
 |
info@segers-teuwen.be
|
www.symonsdrukkerij.be
dinsdag 3 juli 2012
Op zaterdag 27 oktober 2012 om 20.15u in Cultuurcentrum Acherolmen:
Boek uw tickets rechtstreeks via: RESERVEER NU!
Recensies van de Morgen en de Standaard: 't Arsenaal met 'Biechten'
'T ARSENAAL MET 'BIECHTEN' IS TE ZIEN OP ZATERDAG 13 OKTOBER IN CULTUURCENTRUM ACHTEROLMEN. INLEIDING OM 19.30U.
De meningen zijn verdeeld in de recensies. Onze mening: 'komt u zelf kijken en oordeel zelf!'
Recensie Yves Desmet, 'de Morgen':"Camelia Blereau, de grootmoeder en Els Olaerts, de moeder, spelen geregeld de pannen van het dak. (...) Nog maar eens een glansprestatie van Tuur De Weert (...) Biechten houdt een generatie Vlaamse katholieken een tegelijk liefdevolle maar ook genadeloze spiegel voor."
http://www.tarsenaal.be/documents/seizoen-1112/biechten/biechten-pers/20120211-biechten-demorgen-recensie.xml?lang=nl
Recensie Geert Van der Speeten, 'de Standaard':
"Waarom keek iedereen de andere kant op voor het seksueel misbruik in de kerk? Walter van den Broeck schreef Biechten in opdracht van 't Arsenaal, in een poging het deksel van de beerput te lichten. Hij baseert zich daarbij losjes op het schandaal rond Roger Vangheluwe.
Door de personages te laten toekijken vanop kerkstoelen, suggereert regisseur Michael De Cock de vroegere alomtegenwoordigheid van de kerk. Hij mijdt de karikatuur, met één welgemikte uitzondering: een galmende begrafenispreek, waarin Luc Springuel letterlijk en figuurlijk het wierookvat bovenhaalt. Ik kan mij veel acteurs inbeelden die graag een pastoor willen vertolken of de benepenheid van la Flandre profonde eens extra in de verf willen zetten. Maar in deze voorstelling, die voor de boodschap kiest, grijpt de cast de kans om uit te blinken niet echt."
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=AF3M33LD
De meningen zijn verdeeld in de recensies. Onze mening: 'komt u zelf kijken en oordeel zelf!'
Recensie Yves Desmet, 'de Morgen':"Camelia Blereau, de grootmoeder en Els Olaerts, de moeder, spelen geregeld de pannen van het dak. (...) Nog maar eens een glansprestatie van Tuur De Weert (...) Biechten houdt een generatie Vlaamse katholieken een tegelijk liefdevolle maar ook genadeloze spiegel voor."
http://www.tarsenaal.be/documents/seizoen-1112/biechten/biechten-pers/20120211-biechten-demorgen-recensie.xml?lang=nl
Recensie Geert Van der Speeten, 'de Standaard':
"Waarom keek iedereen de andere kant op voor het seksueel misbruik in de kerk? Walter van den Broeck schreef Biechten in opdracht van 't Arsenaal, in een poging het deksel van de beerput te lichten. Hij baseert zich daarbij losjes op het schandaal rond Roger Vangheluwe.
Door de personages te laten toekijken vanop kerkstoelen, suggereert regisseur Michael De Cock de vroegere alomtegenwoordigheid van de kerk. Hij mijdt de karikatuur, met één welgemikte uitzondering: een galmende begrafenispreek, waarin Luc Springuel letterlijk en figuurlijk het wierookvat bovenhaalt. Ik kan mij veel acteurs inbeelden die graag een pastoor willen vertolken of de benepenheid van la Flandre profonde eens extra in de verf willen zetten. Maar in deze voorstelling, die voor de boodschap kiest, grijpt de cast de kans om uit te blinken niet echt."
http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=AF3M33LD
Abonneren op:
Posts (Atom)